Moje pszczoły

Dziś mija rok od założenia mojej plantacji miodu lecz również dzień bitwy, bitwy między dwoma państwami pszczół. Moi towarzysze dzielni i zahartowani czekają tylko na atak sąsiadów. Dziś mogę zyskać wszystko lub wszystko stracić.
Nadszedł czas zza płotu wyłania się potężny rój pszczół wódz przeciwnej armii do pyłu którym się żywiły jego pszczoły dodawał sterydy dlatego okazy były nienaturalnie wielkie. Bitwa między pszczołami trwała zacięcie lecz doszło do porażki. Większość moich małych przyjaciół poumierało lub trafiło do niewoli. Pozostał mi tylko domek dla pszczół i wspomnienia. To był dobry rok i niesamowita przygoda...

Żałoba po Pawle w moim ulu dawno dobiegła końca, mnie i moją sprawę w sądzie o kradzież miodu sąsiadowi również dzieli spora ilość czasu. Wszystko wróciło do normy lecz niepokój wciąż nawiedza me myśli. Ja i moje pszczoły przygotowujemy się na oblężenie sąsiada i napewno nie oddamy miodu. Będziemy walczyć do ostatniej kropli krwi.

Hodowla pszczół idzie pełną parą, liczebność mojej małej rodzinki wciąż wzrasta, w ciągu całej mojej przygody moi przyjaciele użądlili mnie tylko 57 razy, dobrze że nie mam uczulenia na pszczoły bo było by licho ze mną. Jest jednak pewien problem. Moja ulubiona pszczoła (Paweł) gdzieś zaginęła. Szukałem go 2 godziny i dostrzegłem go za płotem u sąsiada, w tym momencie moje serce uległo złamaniu. Mój sąsiad również założył ul 2 razy większy i lepszy od mojego. Nie skruszyłem się jednak. Poczułem złość i chęć zemsty za kradzież mojego przyjaciela Pawła.
W nocy ja i moje pszczoły zakradliśmy się by ukraść cały miód z hodowli sąsiada. Gdy akcja przebiegła zgodnie z planem i moi towarzysze wrócili do bazy zostałem sam na sam z dawnym przyjacielem. Rzekłem "I ty pawle przeciwko mnie" po czym rozdeptałem go butem i odszedłem. Resztę tej nocy nie spałem.
Pomimo twojej zdrady zawsze będę Cię pamiętać Pawle...